ترکم مکن
حتی برای یکروز
زانرو که بهانتظار
ایستگاهی متروک خواهم بود
خالی از قطار.
ترکم مکن
حتی برای ساعتی
که دلتنگی، چون بارانی
به آوارم فرو خواهد ریخت
و غبار
چون هالهای.
جای پاهایت به شنها
امیدم میدهد
و مژگانت، آرامشم.
عزیزترین!
ترکم مکن، حتی برای ثانیهای.
وقتی تو نیستی
سرگردان، سرگشته این سوال مداومم
که بازخواهی گشت آیا؟
پابلو نرودا
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت